Την ώρα που η Ελλάδα βυθίζεται στην οικονομική ασφυξία και την πνευματική αποσύνθεση, ένα παράλληλο αφήγημα κυκλοφορεί επίμονα σε πολιτικά πηγαδάκια και «ανήσυχους κύκλους» του διαδικτύου. Ένα αφήγημα που ενώνει τον άθεο Βγενόπουλο, στρατιωτικά αεροσκάφη και εξοπλιστικά προγράμματα με τρόπο που θα έκανε ακόμη και τον πιο κυνικό να ανατριχιάσει.
Το C-130 και η «πτήση που δεν καταγράφηκε»
Tο διαβόητο C-130 – σύμβολο της παρακμής και της εγκατάλειψης – δεν έμεινε πάντα καθηλωμένο. Αντιθέτως, φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για μυστική φυγάδευση φίλων και συνεργατών του Βγενόπουλου προς την Αργεντινή, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα και «ενοχλητικές» ερωτήσεις.
Πτήσεις χωρίς ίχνη, σχέδια πτήσης που χάνονται σε συρτάρια, και μια Λατινική Αμερική που λειτουργεί ως τελικός προορισμός σωτηρίας για τους «εκλεκτούς».
Εξωτερικοί και εσωτερικοί παράγοντες
Το σενάριο αυτό δεν στέκεται μόνο του. Δένει με την ιδέα ότι εξωτερικοί παράγοντες γνώριζαν και εσωτερικοί παράγοντες κάλυπταν. Όχι από ανικανότητα, αλλά από συμφέρον. Όταν το κράτος λειτουργεί σαν ιδιωτική λέσχη, τότε τα στρατιωτικά μέσα γίνονται εργαλεία εξυπηρέτησης ημετέρων.
Η Φρεγάτα Φύσσας και η «υπογραφή»
H Φρεγάτα Φύσσας παρουσιάζεται όχι ως αμυντική αναγκαιότητα, αλλά ως πλυντήριο πολιτικής νομιμοποίησης. Το όνομα του Κυριάκου ακούγεται ξανά και ξανά ως η υπογραφή που «ξεκλείδωσε» διαδικασίες, πάντα για το καλό της πατρίδας και πάντα χωρίς πολλές ερωτήσεις.
Μίζες που βαφτίζονται «εθνική στρατηγική».
Σιωπές που βαφτίζονται «θεσμική σοβαρότητα».
Όταν φεύγει η Πίστη, μένει το κενό
Το τελικό μήνυμα είναι απλό: όταν η Ελλάδα αποκόπτεται από την Πίστη, την ηθική και τη μνήμη της, τότε όλα μοιάζουν πιθανά. Ακόμη και C-130 που, πετούν προς Αργεντινή φορτωμένα “φίλους”.